Sonntichs en dr Eil
Verfasst: 12.12.2012 15:01
Es isch am Sonntichmorga gwea
es hot vorich s ander g´litta
( das zweite Glockengeläut )
kaascht d´Marie en dr Kucha seha,
de Fließigst oobestritta.
Se stoht am Herd em Wertichhäs
ischt no net kämmt ond gwäscha
au d´Schuha send no net sonntich g´mäß
d´Händ voola Ruaß ond Äscha
Dr Krauthaaf hanget scho em Loch
Grombira, koine kleine
dass jo des Zuig reacht sied ond koch
duaet se drei Scheitla eine
So jetzt ischt aber haichste Zeit
wenn´s no en d´Kirch soll langa
schnell d´Hoor nauf gmacht
ond d´Zopf romglait
mit Noodla ond mit Spanga
Da Kaschta auf, s´schwarze Kloidle raus
Drai nei wie´s Heilichsfeuer!
Am Heedschich gucket d´Fenger naus
dees Glomp ischt au so teuer
Dass en dr Eil dr Nestel bricht
des ischt jo selbstverständlich
guck wia dr Zorn des Weible sticht
se bruddlet wütich - Endlich -
Jetzt stoht se do em Sonntichstaat
schau hairt ma zeemaläuta
nemmt schnell a Opfer aus dr Laad
ond´s Gsangbuch fromm an d´Saita
doch wie se gau will fällt ra´s ei
dr Speck muaß no en´s Kräutle
sott bis em elfa kochet sei
sooscht schilt mei alter G´scheidle
Drom nix wia´s Behnestiagle nauf
ond´s Rauchfleisch raa vom Stängle
fast goht deam Weible aus dr Schnauf
so sauet se durch´s Gängle
Da Deckel weg ond nei ens Kraut
ond naus zom Haus wia gfloga
ond nei en d´Kirch -
ma sengt scho laut -
ond´s Gsangbuach auserzooga
Was isch denn dees - oh liabe Zeit?
O Marie - was hoscht gschaffet?
Fast isch se ontern Banl naakeit,
weil älles noch ´r gaffet
Oh liaber Heiland, guck au raa,
dees ischt a Gschicht, a domma
es Kraut nei hot se
s´Gsangbuch g´schlaa
da Speck en d´Kirch mitg´nomma
Wia kitt´ret älles om se rom
dia Weiber ond dia Mädla
s´ganze Dörfle lacht sich lahm
ond kromm
über´s G´sangbuachkrautsalätle
es hot vorich s ander g´litta
( das zweite Glockengeläut )
kaascht d´Marie en dr Kucha seha,
de Fließigst oobestritta.
Se stoht am Herd em Wertichhäs
ischt no net kämmt ond gwäscha
au d´Schuha send no net sonntich g´mäß
d´Händ voola Ruaß ond Äscha
Dr Krauthaaf hanget scho em Loch
Grombira, koine kleine
dass jo des Zuig reacht sied ond koch
duaet se drei Scheitla eine
So jetzt ischt aber haichste Zeit
wenn´s no en d´Kirch soll langa
schnell d´Hoor nauf gmacht
ond d´Zopf romglait
mit Noodla ond mit Spanga
Da Kaschta auf, s´schwarze Kloidle raus
Drai nei wie´s Heilichsfeuer!
Am Heedschich gucket d´Fenger naus
dees Glomp ischt au so teuer
Dass en dr Eil dr Nestel bricht
des ischt jo selbstverständlich
guck wia dr Zorn des Weible sticht
se bruddlet wütich - Endlich -
Jetzt stoht se do em Sonntichstaat
schau hairt ma zeemaläuta
nemmt schnell a Opfer aus dr Laad
ond´s Gsangbuch fromm an d´Saita
doch wie se gau will fällt ra´s ei
dr Speck muaß no en´s Kräutle
sott bis em elfa kochet sei
sooscht schilt mei alter G´scheidle
Drom nix wia´s Behnestiagle nauf
ond´s Rauchfleisch raa vom Stängle
fast goht deam Weible aus dr Schnauf
so sauet se durch´s Gängle
Da Deckel weg ond nei ens Kraut
ond naus zom Haus wia gfloga
ond nei en d´Kirch -
ma sengt scho laut -
ond´s Gsangbuach auserzooga
Was isch denn dees - oh liabe Zeit?
O Marie - was hoscht gschaffet?
Fast isch se ontern Banl naakeit,
weil älles noch ´r gaffet
Oh liaber Heiland, guck au raa,
dees ischt a Gschicht, a domma
es Kraut nei hot se
s´Gsangbuch g´schlaa
da Speck en d´Kirch mitg´nomma
Wia kitt´ret älles om se rom
dia Weiber ond dia Mädla
s´ganze Dörfle lacht sich lahm
ond kromm
über´s G´sangbuachkrautsalätle
...soll sie halt de Speck in den Klingelbeutel schmeißen 